terug naar archief

7 april 2000 - Steven Le Poole

Acclimatiseren in Nyalam

"H h, weg uit Zangmu. De stad combineert het slechtste van een grote havenstad met een grensstad: louche, smerig, lelijk en het sterft er van de prostituees. Na Zangmu lijkt Nyalam (3700 meter) een idyllisch bergdorpje. Dat er geen stromend water is en de kamers een stuk ranziger zijn, doet er even niet toe. We zijn weg van de grens en van de landverschuiving waar we gek werden van het wachten.

Het grappige is alleen dat we hier ook wachten, namelijk om te acclimatiseren. Alleen vindt niemand dat erg omdat het een essentieel onderdeel van een Everest-beklimming is en je nou eenmaal beter acclimatiseert op 3700 meter (Nyalam) dan op 2250 meter (Zangmu).

Rob Callingham is onze expeditiedokter. Hij vraagt ons dagelijks naar onze conditie (hoofdpijn, slecht slapen enz.) en houdt een score bij. Tot zover zijn er geen problemen. Ter acclimatisering beklimmen Mick, Rob, Dave J. (DJ), Richard, Joke en ik een plaatselijke heuvel (4750 meter). De groep ligt redelijk dicht bij elkaar: een goed teken.

Grappig idee dat we hier bijna op de hoogte van de Mont Blanc zitten. Het is een rotsachtige heuvel met wat verdwaalde sneeuwveldjes. We doen een tukje in de zon en spelen 'I spy with my little eye and it starts with a....'(Ik zie, ik zie wat jij niet ziet). Zalig om eindelijk in de bergen te zijn en te kunnen doen waarvoor we gekomen zijn."

terug naar archief