terug naar archief

19 april 2000 - Joke Groenendaal

Terug naar Base Camp

"Al een tijdje niets van mij gehoord maar dat komt omdat ik net vijf dagen naar ABC ben geweest op 6400 meter en moet toegeven dat ik het best wel zwaar heb gehad. Door de hoogte heb je nergens zin in, eet je weinig en voel je je eigenlijk heel slecht. Ik heb mij tijdens die dagen ook regelmatig afgevraagd wat ik hier in godsnaam doe.

Vrijdag vertrokken we met negen man, waaronder Steven, Frits en ik, richting ABC. De eerste (en eventueel de tweede) keer om naar ABC te gaan gaat via een tussenkamp op 5800 meter. ABC ligt op 6400 meter en het is veel te zwaar om daar in één dag heen te lopen als je nog niet geacclimatiseerd bent.

's Morgens de hele ochtend bezig geweest om de yaks te beladen. Het is altijd een groot spel, want de yakherders willen minder gewicht op hun yaks en meer geld enzo. Het duurt uiteindelijk tot twaalf uur in de middag voordat iedereen er uit was. We moesten nog wel extra betalen voor dertien yaks, maar dat schijnt er allemaal bij te horen. Uiteindelijk vertrokken we dus rond twaalf uur.

Mike Pearson, de marathonloper, was al een keertje naar het tussenkamp gelopen en had daar 2,5 uur over gedaan. Ik hoorde allemaal verhalen dat het ongeveer vier à vijf uur lopen was maar ik dacht als Mike het in 2,5 uur doet, wijer wel 3,5 à vier uur over zouden doen.

De eerste uren liep ik goed. Ik had het tempo er goed inzitten en voelde mij goed. Maar na ongeveer 3,5 uur lopen begon ik toch iets vermoeider te worden en de hoogte ging ook mee spelen. Uiteindelijk ben ik redelijk uitgeput aangekomen na vijf uur lopen en ik kon echt niets meer. Het stomme was dat ik vergeten was te eten en had dus nul energie over. Steven was wel een beetje geschokken want in het begin liep ik zo goed mee. Dus de les van die dag was: ETEN.

De volgende dag voelde ik mij gelukkig al weer iets beter en we vertrokken vroeg. Uiteindelijk, na weer een hele zware dag, aangekomen op ABC. Zo'n tochtje met de hoogte gaat je niet in je koude kleren zitten. Richard had een paar keer overgeven tijdens de tocht. Ik en nog een aantal anderen konden de eerste vijftien minuten na aankomst niets zeggen, het was niet echt lachen. Ach ja, als je de Everest wilt beklimmmen....

ABC bestaat uit een hoop stenen waar de kampen worden neergezet. Je tent daar opzetten is dus ook redelijk moeilijk omdat er allemaal grote stenen liggen. Door de hoogte voel je je redelijk slecht. De eerste nacht moest ik bijvoorbeeld overgeven, had enorme hoofdpijn en kon niet goed slapen. Ik was niet de enige met deze symptonen.

De eerste twee dagen hebben we eigenlijk niet veel gedaan. Beetje in je tent hangen, kletsen en wat lezen. Het leven op ABC is veel onaangenamer dan op BC omdat het teneerste super koud is. Rond drie uur is de zon weg (achter de berg) en is het ook meteen onwijs koud. Tijdens het eten is het al rond de min twintig graden Celsius en daar zit je dan in je donzenpak te eten waar je door de hoogte eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Verder heb je vaak hoofdpijn, voornamelijk 's nachts. Op zich, in vergelijking tot sommige anderen, voelde ik mij nog redelijk (wat je redelijk kan noemen).

Bill, David A, Adrean en Mike P gingen na twee nachten ABC naar beneden. Ik voelde mij niet zo slecht dus ik dacht ik probeer het nog even. Maar na weer zo'n dag van lichte hoofdpijn en nergens zin in, vroeg ik mij af wat ik in godsnaam aan het doen was. Ik vond het koud en had geen zin meer en heb toen besloten om de volgende dag naar beneden te lopen.

De volgende ochtend was een prachtige dag en ik ben om half tien vertrokken. In het begin vond ik het heerlijk om in mijn eentje te lopen. Ik ontmoette Spanjaarden, Italianen en drie leden van de andere Nederlandse expeditie. Ik voelde mij ook steeds sterker worden naarmate ik lager kwam. De laaste anderhalf uur begon het toch wel iets saaier te worden, maar uiteindelijk ben ik in zes uur naar beneden gelopen - wat helemaal niet slecht is.

Nu zit ik heerlijk te genieten op Base Camp. Het weer is prachtig, 's morgens kan je zelfs bijna in korte broek rondlopen. Het eten smaakt meer dan goed dus ik denk dat ik hier nog wel een paar dagen blijf. Ik moet ook nog een beetje aansterken van de afgelopen dagen dus dat doe ik dan maar."

terug naar archief